Zaterdag 18 augustus j.l. zijn een aantal Silent World leden de Noordzee opgevaren voor het wrakduiken. Voor de meesten de eerste kennismaking met de wrakken. Zij kunnen nu dan ook 2 duiken bijloggen voor de bekende specialisatie. Na wat opstartproblemen (gebroken as in sept. 2011, slecht weer juni 2012) lukte het dan nu eindelijk alsnog. Jeroen, René M, Ton, Thom, Karin, Geert, Ellen, Rob vd P en Henri vertrokken zaterdagochtend vroeg richting Scheveningen. Met de charterboot Aquila vertrokken we rond 8:30 uit de haven richting de kruisers. Na een paar uur varen kwamen we op de positie van de kruisers. Boven het wrak HMS Aboukir dobberde al een ander duikschip, dus werd er besloten om voor anker te gaan bij de HMS Cressy, slechts 400 m verder. Wachtend op het dooie punt van het getij, werd er flink genoten van de strakblauwe zee en de zon, materiaal nog eens nakijken, en gesprekken op hoog(duikers) niveau. Na de lunch, verzorgd door de Aquila, werd het tijd voor omsjorren. Buddyparen waren natuurlijk al weken van te voren gemaakt, alleen Thom miste zijn buddy Marcel en werd tussen de zeenimfen Karin en Ellen gezet.
Na een sein van de schipper konden we overboord richting de daallijn. Aangekomen op de bodem konden de lijnen en reels vast worden gezet aan het daallijn-anker. Van stroming was geen enkele sprake en het zicht zal ongeveer tussen de 5 en de 10 meter zijn geweest. Het wrak is natuurlijk één brok aan verward krom staal, niet direct te herkennen als een Engelse oorlogskruiser. Hierdoor was iedere meter weer een nieuwe ontdekking aan zwemmend, kruipend en vastzittend leven. Op de terugweg bleek dat er ook onderwater files kunnen ontstaan, iedereen was druk doende om de deco uit te hangen. Terug aan boord was er een stortvloed aan verhalen. Geert en Henri konden met een zeer ik-heb-lol-en-het-was-fantastisch-gehalte vertellen hoe hun reels in een chaos veranderde aan vastzittende lijnen en knopen. Verder waren er nog wat computerproblemen, maar dat mocht de pret niet drukken. In het eerst volgende uur zag je diverse mensen hun reels weer uit de knoop halen (zwembad en Omsteg zijn toch anders J). Het was voor iedereen een zeer geslaagde 1e duik.
Doordat het getij voor de 2e duik erg laat zou zijn, gaf de schipper aan terug te varen en de 2e duik te plannen op De Adder. Hierdoor zouden we weer met een redelijke tijd in de haven zijn. De zee was intussen nog strakker dan een biljartlaken, de zon scheen volop, vergezeld door een verkoelend briesje. De algemene mening onder de wrakduikers was toch wel dat we een erg slecht leven hadden ….. Met de pier van Scheveningen in zicht konden we de sets weer duikklaar maken. Tegen 20:00 sprongen we voor de 2e duik het water in. De verwachtingen m.b.t. De Adder klopten redelijk; slecht zicht en zweefvuil, maar wat een ongelofelijk veel leven op dit wrak. Scholen vis die je met de lamp weg moest drukken om weer wat meer zicht te hebben was niet ongewoon. Ook is het gehele wrak compleet begroeid. Ondanks het zicht, een erg mooi plaatje.
Met aan de voorzijde de verlichte skyline van Scheveningen en een prachtige ondergaande zon aan de achterzijde, was het een idyllisch plaatje en een mooie afsluiting van de wrakduik dag. Eén ding was voor iedereen duidelijk; in 2013 gaan we weer de Noordzee op.